Jeden dzień to stanowczo za mało, żeby poznać wszystkie urokliwe miejsca w Parku Narodowym Szwajcaria Saksońska. Czas ten wystarczył nam natomiast, aby zobaczyć most zbudowany na skalnej baszcie Bastei, podziwiać piękny widok na dolinę Łaby, zwiedzić ruiny zamku, spacerować wśród urokliwych form skalnych…
Czasem warto się zgubić w podróży dzięki błędnym wskazówkom pilota wycieczki trafiamy na niewielki parking leśny, z którego po jednym rzucie oka na mapę okazuję się, że będzie można zrobić ładną i jak się później okazało ciekawą pętelkę, wyruszamy więc w drogę.
Czerwony szlak prowadzi nas najpierw leśnym wąwozem a później poprzez zabudowę typowej wypoczynkowej miejscowości w Niemczech nad brzeg Łaby, która w tym miejscu meandrując pięknym przełomem rozcina na dwie części skalny świat . Wracamy do centrum miasteczka skąd dalej niebieskim szlakiem wdrapujemy się po schodach wśród drzew do naszego dzisiejszego celu – Bastei, po drodze z punktów widokowych podziwiamy dolinę Łaby oraz skaliste wzgórze Lielienstein, dalej jest już tylko lepiej… napotykamy kasę z biletami wstępu do ruin zamku Neurathen, gdzie można odbić w notesie pieczątkę. Warto się tam wybrać by z licznych mostków i wychodni skalnych podziwiać widoki. Pogoda z minuty na minutę zmienia się, więc jeszcze tylko kilka fotografii i uciekamy do restauracji nieopodal, aby schronić się przed ulewą.
Deszcz jednak nie odpuszcza, więc decydujemy się na dalszy spacer w strugach deszczu ku Amselsee – sztuczne jezioro, po którym można pływać łódką, bądź też obejść je dookoła. Nad wodą królują skały o kształtach takich jak: lokomotywa, ul, bocianie gniazdo i jagnię.
Z Bastei do jeziora Amselsee prowadzi, bardzo malowniczy niebieski szlak z licznymi schodami oraz wąskimi korytarzami wśród form skalnych.
W dalszą drogę udajemy się szlakiem zielonym, nagle natrafiamy na znak ze szlakiem (nieoznakowanym) i ostro pod górę wspinamy się, aby odkryć że nie był to skrót, tylko wejście pod widoczne wcześniej z Amselsee skały z których w oddali widać było Bastei. Już tylko kilka drabinek, ostre zejście w dół i w końcu znajdujemy się na drodze prowadzącej do czerwonego szlaku, którym docieramy do punktu startowego naszej wycieczki.
Popołudnie było już słoneczne, ale my zmęczeni deszczem udajemy się do naszej bazy, by w lokalnym browarze oddać się przyjemnościom podniebienia. Piwo w browarze Falkenštejn było bardzo zacne, idealnie współgrały z nim serwowane tam dania (codziennie nowe menu!).
